Leerlingen uit groep 7/8 van de Columbusschool uit Almere, groep7/8 van de M. J. Tamsmaskoalle uit Tzummarum en groep 8a van de Willem de Zwijgerschool uit Hendrik-Ido Ambacht kruisten onder leiding van Eerste Kamervoorzitter Ankie Broekers-Knol, de degens in de plenaire zaal van de Eerste Kamer. Ze werden daarbij gesteund door Tweede Kamerleden, Eerste Kamerleden, griffier Laurens Dragstra en speciaal aangestelde fractiemedewerkers. De klassen hadden zich via voorronden geplaatst voor het finaledebat van dit educatieve programma van de beide Kamers in samenwerking met ProDemos, Huis van de Democratie. De leerlingen werden in het debat over drie groepen verdeeld die elk een eigen stelling in hun fractie voorbereid hadden en daarna in het plenaire debat verdedigden.
“Hoe moet het dan met al die uiteenlopende gebeden?”
Derde Kamerleden Martijn en Louise verdedigen namens de roze fractie met verve de stelling: ‘Alle kinderen moeten naar dezelfde basisschool’. Hun argument daarvoor was dat je meer respect krijgt voor elkaars geloof en persoon en je ook verschillende soorten vrienden maakt. Het werkt ook preventief op het voorkomen van problemen tussen groepen.
Toch was er de nodige kritiek. Zo vroeg een Derde Kamerlid zich af welk probleem je er eigenlijk mee oplost: “Waarom zou je een oplossing bedenken als er geen probleem is?” Een ander Kamerlid vroeg zich af hoe dat dan moest met die uiteenlopende gebeden. Martijn had een praktische oplossing: “Dat kan de meester of de juf het voor alle kinderen een keertje doen.” Louise voegde als bijkomend voordeel toe dat kinderen elkaar onderling kunnen vertellen over wat ze geloven.
De vrees dat scholen dan wel erg groot worden, werd deels wel erkend. De indieners stelden voor om die samenvoeging dan pas vanaf groep 5 of groep7 te doen, dan worden de verschillen ook niet te groot. Wordt er dan niet meer gepest op die grote scholen, wilde iemand weten. Die angst deelden de indieners niet: “Des te meer kinderen, des te meer respect voor elkaar”.
“Spruitjes, prei of wortel, wat wil je?”
Milo en Mieke verdedigden namens de blauwe fractie de stelling dat de overheid kinderen die ongezond eten moet straffen. Zij voegden daaraan toe dat de ouders ook een verantwoordelijkheid hebben en dat groente en fruit goedkoper gemaakt zou moeten worden om het snoepen te ontmoedigen. Een op te richten gezondheidspolitie zou de handhaving moeten doen, niet alleen door boetes uit te delen of mensen op te pakken, maar vooral ook door het gesprek met kinderen en ouders aan te gaan.
Er vormt zich onmiddellijk een enorme rij bij de interruptiemicrofoon van Derde Kamerleden die het niet eens zijn met de stelling: “Moet je dan prei eten in plaats van chips?” De een betoogt dat de economie instort als groente en fruit goedkoper, de ander vraagt zich af wat er moet met kinderen die geen groente of fruit lusten; weer een ander vraagt zich af wat er moet gebeuren als ouders wel blijven snoepen, moeten die dan niet ook bestraft worden?
De Derde Kamerleden die de stelling verdedigen geven echter geen krimp: groente en fruit komen niet volledig in de plaats van snoep. Milo : “We pleiten niet voor een algeheel verbod, we willen verminderen, niet stoppen. Je mag natuurlijk weleens een zakje chips eten, zeker als je jarig bent, maar wij pleiten voor vermindering en dat mensen proberen het eten van snoep te voorkomen.” Groenten en fruit zijn volgens de indieners nu bovendien ook veel te duur.
Niet iedereen is overtuigd. “Normaal krijg je een snoepje als je thuiskomt van school. Nu zegt je moeder: “Spruitjes, prei of wortel, wat wil je?” Indienster Mieke is echter niet te vermurwen: “Je kunt ook eerst een snoepje eten en dan iets gezonds erachteraan. Die groenten eet je dan s avonds.”
“Je hoeft je niet te schamen dat niet heel de wereld het weet…”
Derde Kamerleden Richard , Anne-Roos en Lina verdedigen de stelling dat ouders alleen foto’s van hun kinderen op sociale media mogen plaatsen met toestemming van hun kinderen. Sommige kinderen kunnen zich later schamen voor de foto’s, ouders weten zelf ook niet altijd wat er met die foto’s gebeurt als ze eenmaal online staan, kortom: kinderen kunnen vanaf 10 jaar toestemming geven, dan zijn ze zelf ook op de sociale media actief namelijk.
De kritiek is meteen hoe je dit kunt controleren. En bovendien wordt aangevoerd dat ouders juist trots zijn op bijvoorbeeld een baby en dat graag willen tonen. Babyfoto’s pas online zetten als het kind al 10 jaar is, is ook niet leuk. Anne-Roos: “Ouders kunnen dan wel foto’s van zichzelf plaatsen, normale foto’s.” Ook het eventueel tussentijds verwijderen is volgens de indieners geen oplossing: “Ook al haal je de foto er weer af, dat werkt niet altijd. Van je foto van een baby in de badkuip kunnen mensen een screenshot maken, die kun je niet verwijderen”, aldus Anne Roos.
Wat als er toch foto’s geplaatst worden? “Het is een wet, dan kan het doorgegeven worden aan de politie en krijg je een boete”, aldus de indieners, die hun stelling hartstochtelijk blijven verdedigen tegen de zware kritiek in. Of ouders niet de indruk geven dat ze zich schamen voor hun kinderen als ze geen foto’s online zetten, wil iemand weten. Richard : “Onzin. Je hoeft je niet te schamen dat heel de wereld het niet weet. Een kind kan er later moeilijkheden mee krijgen.”
Stemming
Uiteindelijk werd gestemd over de vraag welke fractie de stelling het best had verdedigd. Alle scholieren moesten als hun naam werd afgeroepen door de Kamervoorzitter hun voorkeur aangeven. De roze en groene fractie werden uiteindelijk gedeeld eerste, de blauwe fractie eindigde als derde.
Voorzitter Broekers-Knol complimenteerde tot slot alle deelnemers voor hun inzet en had tijdens het debat ook al politici-in-spe ontdekt. De Kamervoorzitter bedankte de aanwezige Eerste Kamerleden Christine Teunissen (PvdD), Gidi Markuszower (PVV), Jannette Beuving (PvdA) en de Tweede Kamerlid Marit Maij (PvdA), Steven van Weyenberg (D66) en Astrid Oosenbrug-Blokland (PvdA) voor de steun aan de collega’s van de Derde Kamer en overhandigde hen als blijk van dank bloemen.